اذن دخول به خانه پیامبر
قال الله تعالی：
« لا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلاّ أَنْ یُؤْذَنَ لَکُمْ » (١)
ترجمه：به خانه‌های پیامبر وارد نشوید، جز هنگامی که به شما اذن داده شود.
پس از رحلت رسول گرامی اسلام,همان چیزی که حضرت,بارها در قالب های مختلف تذکر می داد ومسلمانان را از ان برحذر می داشت یعنی همان رعایت حریم اهل بیت,به دست فراموشی سپرده شد.علی رغم انکار عامه,خصوصا وهابیت,شکل هجوم وحمله کاملا خشن وبدون رعایت اداب بوده است حتی یک سلام را که نشانه ی امنیت است دریغ کردند.چه ایات ونشانه هایی از قران را که نقض نکردند وبه ان پشت نکردند,مگر نخوانده بودند که به خانه ی پیامبر,بدون اجازه داخل شدن جایز نیست.اما لحاجت وشهوت مقام ودنیا,با ان ها کاری کرده بود که حتی حریم قدسی جگرگوشه ی پیامبر را نگه نداشتند.
قرآن کریم می‌فرماید:« فی بُیُوتٍ أَذِنَ اللّه ُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فیهَا اسْمُهُ » خانه‌هایی که خداوند اذن ترفیع آنها را داده است.(٢)
هنگامی که پیامبر این ایه راتلاوت کردند, یکی از اصحاب برخاست و عرضه داشت:ای رسول خدا! این خانه‌ها کدام خانه‌ها هستند؟حضرت پیامبر فرمود: بُیُوتُ الْأَنْبِیاء.ابوبکر درحالی که دستش به سمت خانه ی علی وفاطمه بودگفت：
یا رَسُولَ اللّه ِ! هذَا الْبَیْتُ مِنْها ؛
ای پیامبر خدا! آیا این خانه نیز از آنهاست؟ بزرگ مفسّر قرآن فرمود: نَعَمْ، مِنْ أَفاضِلِها.(٣)
پی نوشت： درسنامه فاطمی/علی اکبر مهدی پور, نشررسالت، ۱۳۸۴
(١)سوره ی احزاب، آیه ی ۵۳
(٢)نور,٣۶
(٣) سیوطی، الدّرّ المنثور، ج ۵، ص ۵۰
