قال رسول الله صلی الله علیه واله وسلم:
» حسین منی وانا من حسین، أحب الله من أحب حسینا، حسین سبط من الأسباط»
کامل الزیارات، جعفر بن محمد بن قولویه، ص 117 . الإرشاد ، الشیخ المفید، ج 2، ص 127
فراز اول روایت ظاهر المعنی است,همه میدانیم امام حسین نوه ی گرامی رسول مکرم اسلام است,پس صحیح است که رسول گرامی اسلام بفرمایند حسین از من است,اما محل بحث فقره دوم حدیث است که پیامبر گرامی اسلام,ختم المرسلین وحبیب اله العالمین با ان مقامات شامخه میفرمایند：من از حسینم,وشاید مراد از من,مقام نبوت است یعنی ایینی را که هزاران پیامبر برای ان زحمت ها کشیده اند وخون دل خورده اند,به برکت قیام امام حسین علیه السلام احیا و زنده میشود,واین همان مسأله ای است که اقاامام حسین علیه السلام در بدو حرکت خود از مدینه و به مناسبت در طول مسیر تا کربلا بارها درقالب خطب و نامه ها بیان فرمودند که：انی خرجت لطلب اصلاح امه جدی
محمد صلی الله علیه واله وسلم...
حسین وارث انبیاءاست,وارث کسی است که به امور مورث رسیدگی میکند,دیون و واجبات مالی و شرعی را ادا میکند,به امور سروسامان میدهد واصلاح میکند,حسین علیه السلام دینی را که داشت به سمت زوال و فراموشی و یا تغییر ودگرگونی پیش میرفت,اصلاح کرد و در مسیر صحیح قرار داد و این است یکی از معانی وارث بودن حسین علیه السلام...
برای مطالعه بیشتر شما رو به کتاب خطبه های عاشورایی,چاپ معاونت فرهنگی سازمان اوقاف ارجاع میدهم.
منبع：خطبه های عاشورایی,چاپ معاونت فرهنگی سازمان اوقاف و امور خیریه
