تحزب در اسلام

تحزب در اسلام

"فسوف یَأتِی اللّهُ بقوم، یُحِبُّهُم و یُحِبُّونَهُ "(١)ٍ

احزاب سیاسی متعارف امروزی در حدود دو قرن اخیر در اروپا شکل گرفت و پس از مدتی کشور های شرقی  از ان ها الگو برداری کردند.

حزب در اصطلاح وادبیات سیاسی عبارت است از：تشکل وگروهایی که خواهان مشارکت در قدرت وبه دست اوردن ان هستند تا از این طریق به اهداف خود برسند.

با طلوع جمهوری اسلامی ایران نیز حزبی با محوریت ولایت فقیه در مقابل حزب امپریالیسم جهانی شکل گرفت.اگر چه عده ای معتقدند که با توجه به حاکمیت فقیه در جامعه اسلامی و عدم وجود دموکراسی به معنای غربی ان,احزاب در ایران اسلامی تعدد ندارد اما با نگاه واقع گرایانه حکومت اسلامی دموکراسی را به نحو اتم داراست لکن دموکراسی بر مبنای دین.براین اساس احزاب در چهارچوب مبنای دینی ازادی های خود را دارا هستند وحتی میتوان تعدد را در ان مشاهده کرد.

سخن در مقبولیت تحزب در اسلام وتعیین حزب حق در مقابل احزاب باطل است.

خداوند متعال در قران کریم در ایات متعددی وجود احزاب را متذکر شده است.حزب الله و حزب شیطان به عنوان احزاب کلی در قران امده است و ویژگی های هریک و راه شناخت ان ها ترسیم شده است و در انتها انسان طالب کمال وحق را به پیروی از حزب الله و مبارزه با احزاب شیطانی فرامی خواند و وعده پیروزی حزب الله  علی رغم قدرت پوشالی حزب شیطان داده شده است.

پی نوشت：راهبردهای عاشورا, مرکز تحقیقات اسلامی نمایندگی ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی 

 ,نشر مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ۱۳۸۶

(١)سوره مائده,54