برائت
برائت
"بَرَاءَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِینَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِکِینَ"(١)
ﺍﻳﻦ [ ﺍﻋﻠﺎمِ ] ﺑﻴﺰﺍﺭﻱ ﻭ ﻟﻐﻮ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﺑﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺍید.
برائت به معنای اعلام بیزاری از دشمنان خدا ورسولش می باشد.
برایت در این ایه وایات دیگر وهمچنین در روایات وزیارات ائمه معصومین وارد شده است.
اعلام برائت هم باید در دل رسوخ کند وانسان اعتقاد قلبی داشته باشد وقلبا از دشمنان الهی بیزار باشد و هم لسانا و عملا.
درزیارت مطلقه امام حسین علیه السلام می خوانیم:" «لعنت أمة قتلتکم و امة خالفتکم و امة جحدتْ ولایَتکم، و أمة ظاهرتْ علیکم، و أمة شهدت و لم تَسْتشهد»
لعنت ونفرین باد بر امتی که شما را کشت، وامتی که با شما به مخالفت برخاست وملتی که منکر ولایت شماست و ملتی که علیه شما به دشمن کمک کرد و ملتی که در جبهه حاضر بود ولی شهادت در راه شما را نخواست. "بنابراین برائت مساله ای مهم و همه جانبه است.
(١)توبه،١
پی نوشت： ولایت و برائت/ محمدمهدی آصفی؛ ترجمه آمنه تدریس حسنی.نشرموسسه فرهنگی نبأ، ۱۳۹۲.
