تربیت دینی

حقوق فرزند بر پدر

رسول خدا صلی الله علیه و آله: 

حَقُّ الْوَلَدِ عَلَی وَالِدِهِ إِذَا کَانَ ذَکَراً أَنْ یَسْتَفْرِهَ أُمَّهُ وَ یَسْتَحْسِنَ اسْمَهُ وَ یُعَلِّمَهُ کِتَابَ اللَّهِ وَ یُطَهِّرَهُ؛ (١)

ترجمه：از جمله حقوق فرزند بر پدر این است که مادر وی را احترام کند و برای او نام زیبا انتخاب کند و به او قرآن بیاموزد و او را پاکیزه پرورش دهد.

تربیت به معنای,پرورش  انسان بر اساس اصول  وچهارچوب های تعریف شده ی مقبول است.

این اصول اگر اصولی الهی و هدف ان سعادت دنیوی واخروی  فرد باشد,شخصی سالم ومفید برای جامعه می سازدوجامعه ی بشری مدینه ای فاضله را تجربه خواهد کرد چرا که اساس جامعه فرد است.دین مبین اسلام که داعیه ی هدایت انسان به سمت کمال حقیقی را دارد اهمیت ویژه ای برای امر تربیت فرزند قائل شده است و یکی از این سازوکارها این است که برای هریک از اعضای نهاد خانواده وظایفی را تعیین کرده است.از جمله ی حقوق,حقوق فرزند بر پدر است.همانطور که در حدیث مذکور درصدر مطلب امده است,پرورش پاکیزه ی  انسان که تربیت در مسیر سعادت اخروی است,یکی از وظایفی است که بر عهده ی پدر می باشد,اما در دنیای امروز ما  ایاتربیت دینی سهمی در تربیت دارد یا خیر؟!

(١) الکافی، ج ۶، ص ۴۸

پی نوشت： چهل حدیث کودک/محمدرضا احمدیان,نشرزائر، ۱۳۹۰