اخلاص

فاطمه زهرا سلام الله علیها: 

"من اصعد الی الله خالص عبادته أهبط الله إلیه أفضل مصلحته"(١)

ترجمه：حضرت فاطمه علیهاالسلام: هر که خداوند را بى پیرایه عبادت کند، خداوند برترین مصلحتش را نثار او مى کند. 

اخلاص،گوهرنابی است که ارزش عمل وعامل را بالا می برد وآثار عمل را درنهادشخص جلوه گرمی کند.ملاک  ومعیارعمل کثرت نیست،بلکه عمل قلیل بااخلاص دارای ارزش بالاتری است.ناقد وحسابرس بصیری که ناظر براعمال ماست وعمل خالص را می داند.نقل می کنند دراواخر عمرزعیم شیعه،مرحوم بروجردی درفکر فرورفته بود؛ازوی پرسیدند ،شماکه بسیارخدمت کرده ایدوباید خیال تان راحت باشد،اما او گفت：ان الناقد بصیر،بصیر،یعنی ملاک اخلاص است نه کثرت عمل.

پی نوشت：

(١)بحارالانوار،ج ۷۰، ص ۲۴۹