حیا اساس تربیت فرزند

حفظ حریم دختر بچه نامحرم 

امام کاظم علیه السلام: 

إِذَا أَتَتْ عَلَی الْجَارِیَةِ سِتُّ سِنِینَ لَمْ یَجُزْ أَنْ یُقَبِّلَهَا رَجُلٌ لَیْسَ هِیَ بِمَحْرَمٍ لَهُ وَ لَا یَضُمَّهَا إِلَیْهِ(١)

وقتی که دختر بچه شش ساله شد فرد نامحرم حق ندارداو را

  ببوسد و همچنین نمی تواند او را در آغوش بگیرد.

تعالیم نجات بخش دین,ضامن سلامت جسمی و روحی روانی افراد است.پذیرش محدودیت های دین عین ازادی و ازادگی است.از لحظه تولد احکام مخصوصی برای پرورش انسان در نظر گرفته شده است که شمولیت دین وپاسخگویی دین را در تمام لحظات زندگی نشان می دهد واین که دین برای تمام احوالات بشر دستورات متعالی دارد واینگونه نیست که یک سلسله دستورات کلی باشد وکلی گویی کند.به طور مثال احکام مخصوص به جنس مونث که نشان از اهمیت جایگاه زنان در اسلام دارد.زنان باید از اغازین سال های زندگی تحت پوشش عفاف قرار گیرند وحیا را در مرتبه ی عالیه داشته باشند و از سنین کودکی حیا وعفت را با خود همراه کنند.متاسفانه در جامعه دختربچه  را با وضع نامناسبی  روانه جامعه می کنند با این توجیح که هنوز دختر بچه است,غافل از این که اموزش حیا از همان دوران کودکی باید شروع شود وبر این اساس در حدیث فوق امام معصوم ما را سفارش به این امر می کند.

(١) تهذیب الأحکام، ج ۷، ص ۴۶۱

پی نوشت： چهل حدیث کودک/محمدرضا احمدیان,نشرزائر، ۱۳۹۰