قسم خوردن به خدای متعال
قال الله تعالی:
"ولاتجعلوا الله عرضة لایمنکم"(١)
ترجمه:وخدا رادستاویز سوگندوقسم های خودقرارندهید.
ذات احدیت،آن وجود محض که هیچ عدمی دراوراه ندارد،تمام کمالات را دربالاترین درجات داراست ودارایی او عین وجود اوست نه اینکه زائدبرذات اوباشد.خالق انسان که اورابه بهترین شکل سرشت وفرمود:ازروح خودم درآن دمیدم.اگرانسان چنین وجودباعظمتی را بشناسد،هرگزبرای اموردنیایی قسم به چنین وجودی یاد نمی کند.نقل است که امام سجادعلیه السلام همسری داشتندکه اورا طلاق دادند ومهریه ی اورانیزپرداخت کردند.این زن بعدازمدتی ادعا کرد که امام مهریه اورانداده است وچون امام منکرادعای ان زن بود,باید قسم می خورد تا ادعای آن زن باطل می شد،اما امام حاضربه قسم صحیح خوردن نشدند وفرمودند:به خاطر امور دنیوی به خدای عظیم قسم نمی خورد ومجددا تمام مهریه ای راکه پرداخت کرده بود،پرداخت.
پی نوشت: حکمت نامه پیامبر اعظم،محمدی ری شهری،جلد١۴،ص٢۵۴
(١)البقره،٢٢۴